[Chii1986]

Ciężka sprawa z tego co piszesz jest naprawde źle... wiem,że łatwo się mówi, ale próbowałaś się usamodzielnić, wyprowadzić lub chociażby coś wynająć? Piszesz,że pracujesz...może chociaż starczy ci na wynajęcie pokoju u kogoś... bo szczerze mówiąc nie widze możliwości życia z rodzicami. Jeśli rozmowy z nimi nie pomagają to chyba nic już nie pomoże- jesteś dorosła,możesz spotykać się z kim chcesz z biednym, bogatym,czarnym,białym,Mu zułmaninem czy jeszcze kimś innym... a tym bardziej masz prawo decydować o Sobie i Swoim życiu... bardzo mi przykro z powodu Twoich utraconych miłości, u mnie w tym względzie rodzice nie mieliby nic do gadania ale rozumiem,że Twoja sytuacja była na tyle trudna że nie miałaś wyboru. Może czas przestać w tym tkwić-czas się usamodzielnić, być może odnowić dawną znajomość z tym chłopakiem.... na studiach masz znajomych, może wynajełabyś z kimś mieszkanie... nie wiem. Zrób cokolwiek..inaczej nie ułożysz sobie życia-rodzice nie szanują Cie jako człowieka, wmawiają Ci niezdarność i wpajają własne,chyba niezbyt dobre, wartości. Ale obudź sie, jesteś dorosła albo coś zmienisz albo bedzie coraz gorzej.