[201606270916]

Napisane przez Farisss

Mieszkałam sama... 7 lat, z małą kilkumiesieczną przerwą. A teraz z własnego wyboru wróciłam do domu rodzinnego. Powód ? Lepsza praca chociażby. I nie mam zamiaru znowu wydawać hajsu na wynajem, bo w domu rocznie dołożę się do rachunków jakieś 3000zł, a na wynajem straciłabym z 10 tyś. Tak, zrobiła się ze mnie na starość sknera
Co więcej, jak miałam te 18 lat, to chciałam się wyprowadzić bo chciałam "byc dorosła" i wszystko po swojemu, blablabla. Teraz chyba wydoroślałam, bo zmieniło mi się myślenie trochę.


Taaa, jak powiedziaam znajomym że będę mieszkać w domu rodzinnym to od razu słyszałam " oooo, na garnuszek do rodziców wracasz", chociaż najpierw akcentowałam że dostałam lepszą pracę i blablabla, to nieważne było, ważne to, że będę mieszkać w domu z mamą

Ja rozważam zamieszkanie z jednym z rodziców (rozważam bo to dla mnie przeprowadzka do innej części Polski)... wolę nawet wydać to 550 PLN co teraz płacę za pokój na czynsz i rachunki w całości w tamtym miejscu rodzice i tak będą jeszcze spłacać kredyt za to mieszkanie, dla mnie to dalej lepsze warunki niż obecnie (2 zamiast 3 osób na 3 pokoje; salon i balkon; większe miasto). W zasadzie nie musząc się przeprowadzać nawet bym się nie zastanawiała. W związku nie jestem, imprez w domu nie robię, co mi szkodzi Dla mnie to i tak stan przejściowy na jakieś 2-3 lata.

Ktoś pisał że mieszkając z rodzicami nie można głośno uprawiać seksu i trzeba liczyć się z tym że oni też mieszkają z nami i nie można mieć kolekcji wibratorów na wierzchu w łazience ani zapraszać znajomych na dłuższe, głośne posiadówki... tylko wiecie co? Chyba z tym samym trzeba się liczyć wynajmując pokój z obcymi ludźmi a nawet jak już kogoś stać na własne mieszkanie to dalej zostają sąsiedzi i to też ogranicza z wyjątkiem tej łazienkowej kolekcji oczywiście

Też siedem lat mieszkam bez rodziców