[Anna__123]

Jestem z chłopakiem niecały rok, poznaliśmy się bardzo nietypowo. Wszystko było tak spontaniczne i cudowne.. Lecz to się skończyło. Początkowe poznania, smsy, rozmowy, no po prostu miód malina... Z każdym dniem wszystko traci sens z mojej i jego strony. Oboje dużo zmieniliśmy dla siebie, bardzo się kochamy, ale chyba teraz to wychodzi, ze nie pasujemy do siebie. Różnimy się bardzo od siebie, mam wrażenie, że jak już mnie ''zdobył", to już nie musi się starać. Nawet dzisiaj, napisałam miłego smsa, jak byłam w szkole, a dostałam opierdziel, że zajmuję się telefonem, napisałam jednego miłego smsa, oczekiwałam, że go to ucieszy, ale jak zwykle przeliczyłam się. Czy piszę miło, czy zaczynam rozmowę od marudzenia, to zawsze jest źle. Mieszkamy ze sobą na codzień, wiem, że mamy się dużo, ale chyba napisanie smsa, to nie jest jakiś wyczyń. Wydaję mi się, że on już nie jest szczęśliwy, bardzo dużo się kłócimy, nawet codziennie, ja non stop płaczę, bo jestem załamana. Ja tylko czekam aż dostanę wiadomość od niego, jestem wtedy mega szczęśliwa, mówiłam mu o tym, a on, że nie przywiązuje wagi do telefonu. No może nie przywiązywać, ale chyba na jakieś miłe zdanka zasługuję. Kłócimy się o pierdoły, oboje nie umiemy odpuścić, tylko gdy już się pokłócimy on się nie pogodzi, pójdzie posłuchać muzyki, pośmiać się itp.. Bardzo go kocham, ale nasze charaktery nie pasują do siebie, nie wiem co mam zrobić... Non stop tylko czytam od niego, że mu spamuje itp.. Ja po prostu chce żeby było wszystko dobrze, były chłopak pokazywał, że się mną interesuje i interesowało go gdzie idę z kim, jak się czuję, jak w pracy.... a tu jestem jak mu się przypomni..