[whisper_of_the_heart]

Hej,
Ja mam 23 lata on 20. Około dwa lata temu poznaliśmy się ja zauroczyłam się, dla niego jak można się domyślić była to zabawa. W sumie czego się spodziewać miał 18 lat i tylko zabawę w głowie.
Po dwóch latach odezwał się, że żałuje wielu rzeczy które kiedyś robił, że stracił kontakt z bardzo wartościowymi osobami, chce wszystko naprawić o ile się da i wie, że musi dużo z siebie dać. Ostatnio dołączyłam się do niego innych znajomych podczas wyjścia na miasto. Na początku widziałam, że nie wiedział jak ma ze mną rozmawiać, gdy zostaliśmy sami przeprosił mnie, mówił że rozumie, że tak na niego reaguję. Po czasie zaczeliśmy wszyscy razem się bawić, a on nie spuszczał ze mnie wzroku, ciągle ze mną był i w pewnym momencie pocałowaliśmy się. Po tym powiedział, że to nie jest tak że on się mną bawi i żebym tak nie myślała... Najgorsze z tego wszystkiego jest to, że mam do niego OGROMNY sentyment, serio, nie wiem czemu... Nie wiem o mam robić, bo wiem, że wystarczą mi nawet głupie rozmowy, żeby się przywiązać do niego... a boję się, że po chwili wszystko pryśnie jak bańka mydlana.
Czy taka różnica wieku wiadomo niewielka daje jakieś pole do popisu na tworzenie czegoś na poważnie? Wiem, że wszystko jest możliwe, ale wiadomo z chłopakami jest troszkę inaczej, później dojrzewają, a ja nie chcę znowu dostać przysłowiowego kopa w dupę...więc co robić