[irsin]

Hmmm....czuję się jak staruszka
Mam 23 lata, odchudzam się od 10.
(tak, od dziesięciu lat)
Grubaską nie byłam, chudzielcem też nie. W mojej rodzinie wszyscy są raczej z tych mniej szczupłych.
Nie będę pisała o tym jak się zaczęło 10 lat temu bo to nie ważne.
Napiszę jak zaczęła się choroba.
Zaczęłam od kopenhaskiej, schudłam 6 kilogramów- zachęcona wynikami przestałam jeść - dosłownie - bo jeden jogurt czy jedna kanapka na dzień to brak jedzenia.
Ćwiczyłam przy tym, piłam dużo alkoholu, paliłam
Nie mam pojęcia jak mogłam tak długo wytrzymać, a trwało to co najmniej 1,5 miesiąca.
Szczyciłam się ,gdy mówili mi 'o boże jaka jesteś sucha' więc chudłam dalej.
W międzyczasie karetka mnie zabrała z miasta bo zrobiło mi się tak słabo ,że za chwilę byłam pewna ,że zemdleję.
Robiłam straszne rzeczy ze swoim organizmem.
Na chwilę przestałam, po jakimś czasie wkręciłam się w pro-anę i robiłam to samo, nie jadłam prawie wcale, mieszkałam z siostrą więc jej robiłam mega pyszne rzeczy do jedzenia biady dwudaniowe, podwieczorki,kolacje, przyjęcia dla jej znajomych - oczywiście nie jadłam nic bo 'tak się obżarłam przy robieniu,że nic nie wcisnę'
Gdy zaczynałam słabnąć zjadałam batona, cukierka, wafelka- zawsze miałam przy sobie dużo słodyczy "na wszelki wypadek' podratowania organizmu.

Dzień zaczynał się od ważenia, właściwie ważyłam się kilkanaście razy w ciągu dnia, gdy waga była mniejsza o pół kilograma dzień był wspaniały...
zresztą nie muszę o tym pisać bo większość dziewczyn z ED zna to z autopsji.
Dodam,że w mojej rodzinie siostra miała bulimię , a druga starsza o parę lat odchudza się od zawsze i to ona nam wpoiła:'nie jedz tyle bo będziesz gruba', 'ile ty jesz' ,'cały czas ruszasz buzia'
Teraz wiem,że to przez nią i przez jej zachowania ja i siostra bulimiczka miałyśmy takie etapy w życiu. I nie wybaczę jej nigdy tego.

Zniszczałam organizm, odbudowywałam go na ;jako taki; dwa lata.
Szczerze?
Czasem tęsknie za tym czasem kiedy byłam chudziną.
Powinnam chodzić na terapię,żeby uporać się ze sobą i z postrzeganiem siebie.

Eh dziewczyny, to 1 moje takie 'wylanie żali'