[malenka294]

przepraszam,że tak długo się nie odzywałam,ale jakoś przez ostatni okres nawet nie myslałam o wizazu ani wogóle o internecie,bardzo dziekuje za wszystkie posty

Więc sytuacja przedstawia się tak:z mama już jest dobrze,jest przy mnie i tak naprawdę to na nią najbardziej mogę liczyć,szanuje moją decyzje ale wiem że wolałaby zebym postąpiłą inaczej,ze strony rodziny dalszej(babcia,ciocie,kuz ynki) tez mam wsparcie,to dużo.Bardzo się ciesze ,że w tym kierunku sytuacja sie zmieniła.Z chłopakiem nadal się kłocę,jest gorzej,mam go coraz bardziej dosyć i pojawiły się wątpliwości czy chcę z nim być,jest bardzo niedojrzały,nie mam w nim zrozumienia ani wsparcia.Na dodatek mam pełno myśli na temat tej ciąży,bo tak naprawdę to wcale jej nie chcę,nie czuję się gotowa,boje się że nie będę potrafiła kochać,ani dać dziecku to czego bedzie potrzebować,zresztą jestem straszna egoistką,bo nie chce sie dla kogoś poswięcać,odmawiać sobie,wiem że to może straszne co piszę ale tak własnie czuje,nie nadaje się na matkę,strasznie mi z tym cięzko,czuje ze wpadam w depresję