[_madame_m_]

Powiem Ci, że w jakiś sposób Cię podziwiam. Może nie za to, że wszystko potoczyło się tak wcześnie, ale za to, że podeszłaś do tematu naprawdę dojrzale. Nie próbowałaś trzymać przy sobie faceta, bo dziecko powinno mieć oboje rodziców, dbasz o samą siebie, bo i prawo jazdy i matura i starasz się o tę kruszynkę, która nie jest winna tego, że ma takiego ojca jakiego ma.

Jeśli chodzi o niego to policja i jak przyjdzie co do czego to próbować odizolować się od niego nawet przy pomocy sądu jak trzeba będzie. To straszne, że facet z którym nie jesteś zaczyna śledzić Ciebie, znajomych i generalnie robi więcej szkody niż pożytku. To nawet nie pomoże w wychowywaniu dziecka.

A jeśli chodzi o innych mężczyzn, którzy mogą pojawić się w Twoim życiu - wiele kobiet z dzieckiem znajduje kogoś kto zaakceptuje dziecko jak swoje. Nie jesteś w żadnym wypadku skreślona lub tym bardziej wybrakowana.

Czasem też mamy zostawiają dziecko np. w Twoim przypadku u Twoich rodziców raz na jakiś czas, a same gdzieś wychodzą spotkać się ze znajomymi i generalnie jak to określiłaś "oderwać się od codziennych obowiązków" nawet na kilka godzin. Masz naprawdę złotych rodziców, którzy Ci pomogą.

Życzę dużo szczęścia, bo jesteś naprawdę silna