[b937e0c478c7f0bdd9edd1f55f22ced0e16f646d]

Napisane przez dorota877

Ale gdy zmiana jest na popołudnie, nie umiem znaleźć sobie miejsca do momentu wyjścia do pracy. Dopada mnie jakaś...nie wiem nawet jak to nazwać...depresja? Wstaję rano z bólem głowy, nic mi się nie chce, nawet nie wychodzę do sklepu. Nie ma mowy o jakiś poważniejszych czynnościach, ciągle patrzę na zegarek. Jest to obsesja, ciągle liczę za ile muszę wyjść do pracy. Jestem smutna i rozdrażniona.
...

Czy ktoś ma podobnie?

Też tak miałam gdy pracowałam na zmiany
Od momentu wstania przeżywałam że "niedługo" muszę zacząć szykować się do pracy, wyjść do niej, z góry miałam cały dzień stracony.
Pomóc tu może moim zdaniem tylko wprowadzenie regularnych zajęć porannych do rozkładu dnia - np gdy masz na popołudnie to wstajesz o tej samej godzinie jak w dni w które masz na rano i po prostu wypełniasz ten czas sprzątaniem, praniem, gotowaniem, czytaniem, zakupami czy czymkolwiek co robisz zwykle po pracy. Z czasem nabierzesz takiej wprawy w organizowaniu dnia przed pracą że nie będziesz co chwile zerkać na zegarek i znajdziesz czas na jakieś poważniejsze czynności, nie będziesz się stresowała tym że nie warto czegokolwiek zaczynać skoro zaraz i tak trzeba to przerwać żeby wyjść do pracy albo że narobisz się jak koń od rana a tu jeszcze 8 godzin pracy czeka