Hej Wam
Dziewczyny jak to było z Waszym dorosłym życiem? Jak je zaczynałyście bez rodziców i jak im powiedziałyście o chęci wyfrunięcia z gniazdka?
Mam 19 lat, zdalam mature i wlasnie zaczelam kolejna szkole tylko teraz jest mi duzo trudniej ze wzgledu na godziny zajec i myslalam o wynajeciu pokoju w duzym mieszkaniu niedaleko szkoly, zeby sie tak nie meczyc z dojazdami.
Problem jest jedynie w moich rodzicach, sa moze troche staroswieccy, choc sa jeszcze dosc mlodzi
kreca glowa na moja propozycje, mama jeszcze jeszcze ale tata uwaza, ze umre z glodu, nie poradze sobie, chociaz umiem cos ugotowac,
mam swoje pieniadze a takie mieszkanie i mus gotowania czegos mnie nauczy nawet jesli bym tego za bardzo nie potrafila.
Dodam moze, ze moj chlopak z ktorym jestem juz dlugi czas znalazl bardzo tani pokoj po znajomosci i zaproponowal mi wspolne mieszkanie, bo takze pracuje i ma wlasny grosz.
Tylko jak juz napisalam, nie wiem jak przekonac, powiedziec o tym rodzicom, bo zostalam juz w domu tylko ja (moja siostra wyprowadzila sie takze w wieku 19 lat z chlopakiem) i moze czuja, ze bedzie troche pusto, chociaz czasami robia tak, ze mam chec naprawde sie wyprowadzic juz na zawsze, ich docinki, pretensje, po 18 nie pozwalaja mi na wiecej rzeczy niz przed, czasami nawet mowia ze to ze mam 18 lat nie moge robic wszystkiego, to po co te 18 lat? :p zastanawiam sie
tak wiec kobietki, chcialabym poczytac o waszych doswiadczeniach i moze jakis radach co do mnie
calusy