[dorris23]

Napisane przez binko5

Po pierwsze- nie- to nie troll. Dziękuję za rady, ale nie mogę zostawić matki, bo jest chora. Na studia poszłam po trzech latach przerwy i chciałam iść po nich do normalnej pracy. I tak, z tymi związkami to też prawda. Moje życie składało się z tylu rzeczy, że nikt by mi nie uwierzył, ale niestety tak było. Jednakże bardzo ciężko od kogoś odejść, z którym tak wiele się dzieliło i przeżyło. Podejrzewam, że żadna z was nie była tyle lat z facetem? Nie wiem, może się mylę. Może jestem po prostu zbyt słaba, litościwa i szukam powodu, żeby dać temu człowiekowi jeszcze jedną szansę. Nie mniej jednak jeszcze go kocham. I płakać mi się chce na samą myśl, że już go więcej nie zobaczę, taka prawda. Rozmawiałam z nim przez telefon, zwolnił się z pracy i powiedział, że już go więcej nie zobaczę, telefon wyłączył. Szkoda mi go jako człowieka, ma ogromny talent artystyczny i pełno zainteresowań. Napiszę, co dalej.

Nie jedna tu byla o wiele dluzej w zwiazku i nie jednej zwiazek sie rozpadl.