[aidam11]

Napisane przez karaba_la_sorciere

Zbliża się koniec kolejnego roku, a ja jestem w tym samym miejscu, co zawsze. Chyba nie umiem nawiązywać relacji z ludźmi (wszystkie jakiekolwiek bliższe nawiązałam dopiero na studiach i to z trudem), szczególnie z mężczyznami.

Jak to się mówi, problemy pierwszego świata. Brakuje ci męskiej atencji po prostu i narasta w tobie jakaś dziwna niechęć. Ogólnie to się wydaje, że nie jesteś zadowolona z życia. Nie tylko w kwestii kontaktów damsko-męskich. Co gorsza masz jakiś zaburzony obraz świata i wydaje ci się, że jakby ktoś z tobą był (oczywiście musi sam zwrócić na ciebie uwagę i mieścić się w standardach, które u ciebie są pewnie wysokie) to by było dobrze. Uzależnianie swojego szczęścia od innych to jest najgorsze co może człowiek zrobić. Zabierasz się do tego wszystkiego od złej strony. Nie masz żadnych większych zainteresowań i nie radzisz sobie ze spędzaniem wolnego czasu. Wydaje ci się pewnie że jakbyś z kimś była to nagle te wszystkie problemy by zniknęły bo byłby jakiś czasoumilacz. To tak nie działa. W twoim obecnym stanie to się może takie coś skończyć wielkim rozczarowaniem i jeszcze gorszym samopoczuciem.

Bo problem jest w twojej głowie bez wątpienia. Poukładaj sobie najpierw wszystko w głowie po kolei, a na końcu się zabieraj za coś, co wcale nie jest tak naprawdę twoim problemem. Trzeba najpierw trochę nad sobą pracy wykonać. Dorosłe życie potrafi być mocno rozczarowujące po prostu.