[20e6ad78eac783f5bf2c2aaa836e9e1e07b2d6f9_61d4dfb026b9e]

Napisane przez przemek73

Szanowne Panie.

Jak to jest z tym dziewictwem w dzisiejszych czasach. Ten pierwszy raz to tylko czynność fizjologiczna, którą najlepiej mieć za sobą, kiedy pojawią się potrzeby. Czy też jest to największy skarb jaki kobieta może ofiarować mężczyźnie. Innymi słowy, czy jest OK, jak się to zrobi z "pierwszym lepszym", który się podoba. Czy też lepiej poczekać na takiego, z którym (przynajmniej w chwili tracenia dziewictwa) będzie się chciało spędzić resztę życia?

Czy mieliście takie sytuacje, w których facet nie wziął waszego dziewictwa przez szacunek, choć wy byłyście gotowe mu go oddać?
Albo takie, że facet, który je wziął, traktował Was potem w sposób szczególny i czuł się z tego powodu dodatkowo zobowiązany do stworzenia stałego związku?

Dla mnie to jakąś wartość ma -bo czekam z tym do ślubu .Nie jest to największy skarb jaki mogę ofiarować mężczyźnie ale jeden z wielu moim zdaniem .

Nie zdarzyło mi się coś takiego-i pewnie nie zdarzy z wiadomych względów.A co do drugiego pytania -teraz mamy takie czasy że żadne oddanie dziewictwa do niczego nie zobowiązuje a na pewno nie do stałego związku.