[Paula07]

Marciszonek (pocieszę cię) ja przez pierwszy miesiąc żyłam jak we mgle- chyba w pół śnie. moje dziecko dało mi taki wycisk, że nie wiedziałam czy jest ranek, południe a może nowy dzień. nie miałam czasu zjeść ani umyć się (a w tym czasie jest to bardzo ważne). Moja mama się dziwiła, że siedzę w domu a nawet nie posprzątam , a jak została z moim maleństwem to wszystko zrozumiała, bo nawet nie miała czasu załatwić się. w tym okresie moimi jedynymi ubraniami były pidżamy, już zapomniałam jak wyglądały normalne ubrania, nie wspomnę już o makijarzu .

w przyszłości bardzo chciałabym mieć drugie dziecko, ale jak sobie przypomnę to wszystko to mi się odechciewa. a tak przy okazji to mały wafelech czy ciacho nie powinno zaszkodzić twojemu maleństwu. więc wracając do sprawy Głowa do góry, trzeba to po prostu przetrwać i tyle. życzę ci wielu sił. Powodzenia .

PS. nie martw się, że twoje dziecko późno chodzi spać, z moim było tak samo. koleżanki dzieci szły spać ok 19.00 (ale im zazdrościłam miały trochę czasu dla siebie), natomiast moje dziecko 22, 23 lub jeszcze dalej, często nawet tak bywało, że ja pierwsza usypiałam bo byłam taka wykończona a dziecko leżało obok mnie. i jeszcze zaznaczę że mój maluch ucinał sobie dżemkę w ciągu dnia i tak jest do tej pory chociaż już jest chłopcem a nie bobaskiem. pamiętaj każde dziecko jest indywidualnością. to jeszcze raz Powodzenia