[madziczka]

Napisane przez Fenris

Co do Wrocławia, jestem stanowczo za stwierdzeniem, że jest to najpiękniejsze miasto. Koleżanka warszawianka potwierdziła sympatyczną, wrocławską atomosferę i miłych ludzi w mieście

To fakt- miasto cudowne, spędziłam tam 5 najpiękniejszych studenckich lat, potem tam zostałam, znalazłam jedną pracę, potem drugą i trzecią. Poznałam fantastycznych ludzi. Ale.... jeżeli przyjaciele wyjechali, pozakładali rodziny, kontakty się urwały, a ci co zostali, ale nie zawsze mają czas, a po pracy wraca się do pustego mieszkania i nie ma się do kogo otworzyć ust, wyjść na piwo, to wierzcie mi... to miasto może pokazać inną twarz Mi pokazało Nie lubię go, wyjeżdżałam z niego w stanie ciężkiego doła, wyjeżdżałam bez smutku, jakbym opuszczała jakieś piekło... Jest mi przykro z tego powodu, ale nie potrafię mieć do Wrocławia ciepłych uczuć, chciałabym je umieć wskrzesić- wskrzesić te uczucia, jakie miałam do tego miasta w czasie studiów- nie potrafię. Dziś tam jeżdżę i nie czuję nic- załatwiam w nim, to co mam załatwić i uciekam z niego. A tak je kochałam... żal mi strasznie, że już go nie potrafię kochać, nie czuję magii i sentymentu