|
Dot.: Bałagan u faceta czy was też nerwuje?
[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;71527166]Sytuacja jest fair wtedy, gdy obie strony się zgodziły na taki układ i taki im odpowiada. U mnie jest jasny podział obowiązków i nie zależy on od czasu pracy i zarobków. Po prostu nie. Od samego początku mój facet wiedział, że taki jest warunek konieczny do bycia w związku ze mną i przystał na to bez oporu. Oboje jesteśmy tak samo zdolni to ogarnięcia mieszkania, oboje tak samo tego nie znosimy i poziom tolerancji bałaganu też mamy ten sam.
Dodam jeszcze, że dla mnie opisane przez ciebie sytuacje są abstrakcyjne. Przede wszystkim nie traktuję pracy zarobkowej jako coś, co należy cenić bardziej niż czas wolny i pod to układać kto ma tyrać w domu więcej. Nie uznaję też tego przymusu robienia jakichkolwiek rzeczy tuż po powrocie z pracy, kiedy mi się po prostu nie chce. U mnie w domu nie będzie apokalipsy, jeśli nikomu się nie chce zrobić prania i poczeka sobie choćby i do następnego tygodnia. Po prostu wiemy czyja jest teraz kolej na zrobienie tego przykładowego prania i każde z nas robi je w dogodnym dla siebie momencie. A i też nikt z nas nie pójdzie na ludzie do roboty, z której się wraca do domu tylko po to, żeby spać, więc problem "braku czasu" nie występuje.[/QUOTE]
Widzisz wszystko rozbija się o to że Ty nie widzisz sensu by praca zarobkowa była bardzo ważna(dla mnie jest zaraz po rodzinie na drugim miejscu) dla Ciebie obowiązki domowe to tyranie (ja uwielbiam gotować, to mogę hobby, lubię sprzątać i mieć czysty dom), dla Ciebie nie ma znaczenia kiedy się coś zrobi bo nie planujesz dzieci (a przy dziecku lub dzieciach nie ma dowolności wyboru kiedy co robimy) także masz skrajnie inne podejście do życia niż ststystyczna większość.
Wysłane z mojego ONE E1003 przy użyciu Tapatalka
|