[Camomile]

Napisane przez olka_222

Nie umiem opisać tego co czuję, ciężko mi naprawdę, teraz nawet ryczę jak nie wiem co a za godzinę do pracy idę....Chodzi o całokształt życia, faktycznie nie idzie zapomnieć o nawykach, wspomnieniach i przyzwyczajeniach nabytych w ciągu 24 lat życia w pl. Wiem że pewnie mnie nie zrozumiecie bo nie da się opisać uczuć w danych sytuacjach, momentach, miejscach czy chwilach, nie da sie opisać znajomych zapachów, miękkości włosów mojej siostry.....

Ola, kto jak kto, ale wlasnie my chyba najbardziej cie zrozumiemy. Nie wiem, jak inne dziewczyny, ale podejrzewam ze kazda z nas miala chwile podsumowywania, wahania, czy dobrze robi ze tu jest i co dalej...

Ale faktycznie, sentymentalna istota z ciebie i widze, ze nie ulatwia ci to zycia.
Juz tu dziewczyny pisaly, ze najgorsze co moze byc, to takie trwanie w zawieszeniu pomiedzy PL a UK (a ten wyjazd chyba lekko wytracil cie z rownowagi ). Trzeba sie na cos zdecydowac, chociazby na kilka lat. Dlatego twoj plan zdobycia edukacji tu, doswiadczenia a potem ewentualnie powrot brzmi bardzo sensownie (skoro juz tutaj przyjechalas mozesz na tym skorzystac) .
Czegos trzeba sie w zyciu trzymac, a przy kolejnej wizycie w Pl nie daj sie poniesc emocjom , rob swoje i bedzie dobrze .

Milego dnia i nie martw sie .