[witchwq]

Napisane przez vesna84

nawet nie wiesz jak doskonale Cie rozumiem.
moje poczucie beznadziejności czasem sięga zenitu. i też czuje, że życie ucieka mi przez palce. wkręcam sobie niestworzone historie, odgradzam się od znajomych. czasem czuje, że już nigdy nie zaznam takiego spokoju jak kiedyś.

Ja juz czasem naprawde nie rozrozniam dobra od zla. Wydaj mi sie, ze robie cos dobrego, potem okazuje sie, ze to bylo zle, wywracam caly system wartosci tylko po to, by przekonac sie, ze znow jest zle i nie tak. A koniec koncow nie mam juz systemu wartosci, tylko jeden wielki balagan, totalna demolke. I mozna mi wmowic prawie wszystko. I niektorzy to wykorzystuja. Choc czesc mnie sie broni i wciaz przytomnie daje znac, ze wmawiaja mi cos... to reszta mnie zgodnie i potulnie przyjmuje wkrety do wiadomosci i uwaza za "wlasne".
Jeszcze troche, jeszcze pare lat... i juz nic mnie nei uratuje.
A wczoraj znow slyszalam wolanie mojej corci za oknem. Mimo, ze byla w szkole. Znow sie zaczyna