[Szmaragdowa25]

Witam wszystkich!
Potrzebuję obiektywnych opinii. Od prawie 3 lat jestem w związku ze starszym o 15 lat mężczyzną. Niedawno poczułam się gotowa na rozmowę z nim o przyszłości, a konkretnie o założeniu rodziny. Nie chodzi tutaj o konkretne planowanie, bo jestem świeżo po studiach i moja sytuacja zawodowa i finansowa nie pozwala mi na realne działania, chociaż instynkt macierzyński mam ogromny. Po prostu zaczęłam rozmowę o naszej wspólnej przyszłości, czy też chce rodziny, dzieci tak jak ja. Odpowiedź była taka, że on niczego nie będzie planował, dopóki ja nie mam stabilnej sytuacji życiowej. I ja to doskonale rozumiem, ale chyba nie przesadzam, jeśli chciałabym widzieć, czy w ogóle chce dzieci czy nie. Bo na to pytanie nie potrafi lub nie chce mi odpowiedzieć. Mówi tylko, że w sprzyjających okolicznościach (czyt. jak będę w stanie zarabiać duże pieniądze na utrzymanie siebie i dziecka i nie będę mu zawracać tym dzieckiem głowy) możemy mieć dziecko, ale on nie musi mieć dzieci i to nie jest żaden cel w jego życiu. On potrzebuje komfortu i spokoju. Boję się więc też, że powie mi, że jest za stary na dziecko albo wymyśli inny problem i zostanę na lodzie.
Czy ja za bardzo naciskam? Może rzeczywiście za wcześnie na takie rozmowy? Uważam jednak, że warto wcześniej wiedzieć czy ktoś ma ten sam cel życiowy co ja. Nie chciałabym dowiedzieć się za kilka lat, że on jednak nie chce dziecka. Zostać? Przeczekać? Uciekać?