[aga_89_4]

[1=7436419bdde6dac9254d6bd 67d9526de215a6d26_5f3c5da c4904a;83439986]oj zgadzam się, na poczatku bylo fajnie...

Ja też nie mam dobrych wspomnień jeśli chodzi o mieszkanie w dzieciństwie. Tam gdzie mieszkają moi rodzice, mieszkaliśmy od zawsze i zwwsze w drugim pokoju babcia. Tak więc na jednym pokoju byłam z rodzicami i siostrą. Brak miejsca do prywatności,do nauki. Uczyłam się po nocach w kuchni,potem nie mogłam zasnąć bo mama do 3 w nocy potrafiła oglądać tv. Jak tata w domu,to chodzenie na paluszkach bo pracowal na dwa etaty i wieczmie wściekły. I babcia we wszystko się wtracajaca co wszyatkor wie najlepiej. Jak miałam 20 lat wynajelismy mieszkanie z jeszcze niemezem w kamienicy, 39m2. Dla dwoch osób było spoko, ale potem pojawilo sie jedni dziecko, potem drugie k już zaczęło byf ciasno. Trafiła się okazja na wyjazd za granicę. Pojechalismy. Z mieszkaniem tam było super, mielismy 80m. Alw co z tego jak to bylo takie miasteczko gdzie nic nie było,zero sklepow z ciuchami, zero placow zabaw, wszedzie daleko, do przedszkila 2km na piechotę szłam z dwójką dzieci. Poza tym cos czego najbardziej nie lubie to samotność i takie siedzenie tam bez rodziny, przyjaciół to była totalna męka. Odliczalam tylko dni do wyjazdu do Polski i jak ktoś przyjedzie do nas. To co to za zycie jak sie myśli tylko o tym. Te dwa lata przeminely nie wiadomo kiedy, bo skupialam sie tylko na przejazdach do pl. Wrocilisny z myślą, że te pare miesięcy cos oslozymy, pomieszkamy z tesciami i zaczniemy budowe domu. Niestety mój mąż z podejmowaniem decyzji jest bardzo oporny, ciagle lubi zmieniac zdanie, albo w ogóle nie umie sie zdecydować na nic. Cóż, moglam przewidziec ze tak będzie,bo yaki jest od zawsze. No alw na powrót za granice nie zdecyduje sie juz nigdy, juz wole mieszkwc z tesciami.. To tez jest tak, ze kazdy z domu wynosi inne cechy, przyzwyczajenia. Ja jestem przyzwyczajona do porzadku, sprzatania od razu po sobie, ladu, planowania wszystkiego dokładnie. Znowu maz wręcz odwrotnie. Sprzątania po sobie nauczylam go ja. No ale starszych ludzi juz tego nie naucze, zwlaszcsa ze jestem typem co woli dusic w sobie niz sie z kims kłócić. Dlatego dla mojego męża mieszkanie z wlasnymi rodzicami to by byl pikus o nie rozumie o co mi chodzi. Pewnie jakby zamieszkal z moimi, to by juz co innwgo mówił...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]
Ciężka sytuacja :/ bardzo Ci współczuję. Wydaje mi się że jedynym wyjściem z sytuacji jest mobilizowanie męża do działania. Same papiery nie kosztują dużo w porównaniu do budowy całego domu, a dla Ciebie to już będzie pierwszy krok do przodu. Im dłużej będziesz trwała w takiej sytuacji jak teraz, tym bardziej będziesz się denerwować, tłumić to w sobie a to nie jest dobre :/ Ja się świetnie dogaduje i z teściami i ze swoimi rodzicami ale i tak nie chciałabym wspólnie z nimi mieszkać. Jednak najlepiej jak są na tyle blisko żeby w razie czego ich odwiedzić albo podrzucić dzieci ale na tyle daleko żeby nie zaglądali w garnki

Napisane przez passionfruit

Własnie wywinęłam takiego orła z telemarkiem na podłodze w biurze, na oczach 4 osób, że sobie nie wyobrażacie. Czterech facetów wpadło w panikę pt. nic Ci nie jest? Nie wiem czy się śmiać czy płakać, bo mam sine i podrapane kolana jak pięciolatek, a jest piękna pogoda i mam na sobie sukienkę....

Dobrze że skończyło się tylko na siniakach, a nie na czymś poważniejszym! uważaj na siebie!

Napisane przez sylwia1906

Yoona kciuki za krzywą[emoji4]

Wogole dalej mam nerke lekko powiększoną i mam dużo pić, więc jak na ciężarną przystało zakupiłam wczoraj 3 piwka 0%. Warke cytrynową, grejfruit z pomarańczą i hainekena pierwszy raz spotkałam takiego 0%[emoji2]

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Warka grejpfrut z pomarańczą!! Mniam. A heinekena 0% jeszcze nie widziałam, muszę poszukać bo zrobiłaś mi smaka