[KarolaKG]

Napisane przez malva5

Cześć, Dziewczyny
I ja chętnie dołączę do tego wątku!


Z TŻem jesteśmy zdecydowani jak najszybciej starać się o dziecko. Niestety, łatwo nie będzie, chociaż póki co próbuję nie nastawiać negatywnie, bo w życiu nigdy nic nie wiadomo...


Mam 28 lat. Od wielu lat cierpię na PCOS. Mój przypadek wręcz książkowy, jeśli chodzi o objawy i choroby współistniejące, w tym niedoczynność tarczycy. Jestem pod opieką lekarza, który póki co zaleca spokój. Najpierw w miarę spokojne, standardowe starania, bez stresu. Jeśli w ten sposób się nie uda - monitoring i stymulacja.



A jakie są Wasze doświadczenia? I dobre rady dla trudnych przypadków?

Witaj[emoji5]
A może tak źle nie bedzie i w miare szybko Wam sie uda. Nie kazdy przypadek jest taki sam[emoji6]

Napisane przez malva5

Chyba po prostu się nie zastanawiać, tylko robić swoje i czekać na efekty wiem, łatwo powiedzieć
Swoją drogą obserwujecie się pieczołowicie, mierzycie temperaturę itd.? Czy raczej idziecie na żywioł i raczej kochacie się na zasadzie "co ma być, to będzie"?



My tak naprawdę jeszcze nie zaczęliśmy starań. Ostatnio byłam chora, na antybiotyku, teraz mam jeszcze łykać leki uodparniające. Nie wiem, czy to dobry moment na próbowanie. Czy lepiej byłoby jeszcze odczekać?

U nas bylo na zasadzie co ma byc to będzie do sierpnia zeszłego roku, od tamtego czasu staramy sie regularnie, ale nie mierze temp. Biorę tylko kwas foliowy i czasami inne witaminy[emoji6]

Szczerze mówiąc nie wiem czy wytrzymałabym te kilka miesięcy bez starań, chyba mimo przyjmowania tego leku staralibyśmy się a gdybym dowiedziała sie o ciąży to bym ten lek odstawila[emoji6] ale to ja jestem, ty zrobisz jak uważasz[emoji4]

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 06:36 ---------- Poprzedni post napisano o 06:35 ----------

Milego dnia Wam życzę, ja powoli zmykam do pracy[emoji3]

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz