[vitalis09]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;84483086]że zacytuję Twoją wcześniejszą wypowiedź:
Z czasem mało wyjść, mało seksu, mimo moich starań, sukcesem było zrobienie razem obiadu i zmycie przez niego naczyń nie prosząc go o to (ot, taki typ wtedy, nie umie gotować (nie chciał? tak było łatwiej? bo przecież ja to ogarnę?), naczyń nie znosi myć, i już ,nie bo nie, czasami poprosić i o przytulenie przed snem trzeba było, bo Pan się odwracał na drugi bok, bo on tak lubi spać i inaczej sie nie wyśpi, ale podsumowując jego rekcje wtedy: ' o co mi w ogóle chodzi?')
Ty się starałaś, a on się nie starał. Fajny związek sam się nie będzie pielęgnował. Do tanga trzeba dwojga. Śmierć i problemy bliskich osób, mobing, jego obojętność i chłód to wszystko ma wpływ na Twoje samopoczucie.

Twoje grzeszki nie są duże świadczą po prostu o tym że źle Ci się dzieje. Że potrzebujesz zmiany czy profesjonalnej pomocy.[/QUOTE]

Tak, ale to wszystko się działo (w sensie jego postawa) do momentu pierwszych pogrzebów, problemów z pracą. Przyznam, że nie pamiętam prawie w ogóle ostatniego roku pod względem tego jak bylo między nami. Jakbym wyłączyła wzrok na niego... Dzisiaj widzę że się stara, twierdzi że to co zacytowałaś, to on tak tego nie widział, nie wiedział że to probem był... I ja mam czasami już wrażenie, że wymyśliłam to sobie... albo sie czepiam, skoro nic złego mi nie zrobił, dzisiaj na rękach by nosil, to o co chodzi..

Przepraszam, mam żal że zaprowadziłam siebie do takiej sytuacji w jakiej się znajduję.