[Mijanou]

Napisane przez Butelkowa78

Tak noc to kiepski doradca macie racje... Wiadomo ze lepiej usunac. Ale.. No wlasnie ale nigdy nie byłam jakos przeciwko aborcji moja macica moja sprawa. Teraz jednak kiedy mam tego dokonac sama nie wiem co myslec. Czy kiedys nie bede sie zastanawiac jak to dziecko by wyglądało? Lekarz na ostatniej wizycie widząc moj "entuzjazm " kazał podejsc do monitora i pokazal bijace serce. To byla slaba zagrywka. Moze inne by bylo podejscie gdybym miala lat 20 kilka lub juz posiadala dziecko. Obecny parter wiem ze by pomyślał ze to jego i wychowal, chcielisny w przyszłości dzieci. Teoretyczna dziecko niczemu winne , ale w praktyce juz to nie wyglada tak kolorowo. Chciałam poradzić się psychologa, ale z racji zakazu dokonywania zabiegu u nas w kraju pod grozba wiezienia.. Odpuscilam.

Wiesz, to jest normalne, że się zastanawiasz. Mieć określone poglądy na aborcję a być w konkretnej sytuacji i dokonać konkretnego wyboru to dwie różne sprawy. Poglądy nie dotyczą Cię osobiście a tutaj znalazłaś się w konkretnej sytuacji.

Nie radzę jednak utrzymywac partnera w przekonaniu, że to jego dziecko. Takie sprawy zawsze "wyjdą", choćby z badania grupy krwi.

Wracając do sytuacji: nocą nie podejmuj decyzji. Nasz mózg jest tak zaprogramowany, że wszystkie problemy stają się nocą jeszcze większe. A jutro zadaj sobie proste pytanie: czy chcesz tego dziecka, czy nie. Przede wszystkim to jest ważne.