|
Jakbyście się z tym czuły?
Hej dziewczyny, pytanie.
Wyobraźcie sobie, że jesteście typem dziewczyny (wg tego, co mówią o Was inni) roześmianej, otwartej, pogodnej, z optymistycznym nastawieniem do życia, łatwo nawiązującej kontakty z ludźmi, wygadanej. Natomiast Wasz TŻ stwierdza, że najbardziej pociągają go dziewczyny tajemnicze, subtelne, zmysłowe, które mają w sobie "to coś" (czyli moje przeciwieństwo....), i widzicie na każdym kroku, że takie mu się faktycznie podobają, bo otwarcie to wtedy komentuje (np wiolonczelistkę na koncercie, koleżankę z koła naukowego, o której kiedyś fantazjował, zanim się poznaliśmy, etc), aż mu się wtedy oczka świecą. Jakbyście się z tym czuły?
Zapytałam mojego TŻ, czy wśród dziewczyn, które mu się kiedykolwiek podobały, były tylko takie tajemnicze, czy również i takie o otwartym, wesołym, etc. usposobieniu - powiedział, że w większości to nawet te wesołe, ale jednak bardziej mu się podobają te tajemnicze. Ja na to, "a ja?", on "ty jesteś wyjątkiem/ wyjątkowa". Twierdzi, że zmysłowa akurat jestem też.
Nie wiem, ale jak tak mówi, to czuję się gorsza od nich, jakby one były lepsze przez to, że są takie tajemnicze, subtelne, etc a ja im do pięt nie dorastam, temu ideałowi jego. I tu nie chodzi o jakiś głupi ideał wyglądu, który nie ma znaczenia, bo przecież nie za wygląd się kocha. tylko o charakter, i jakoś tak mam obawy, czy kiedyś takiej "tajemniczej" nie spotka, co mu zawróci w głowie, i czy go wtedy nie pociągnie bardzo, żeby z taką wejść w bliższą relację jakiegokolwiek rodzaju.
Czy to tylko moje niskie poczucie własnej wartości oraz niska samoocena przeze mnie przemawia, czy jednak może jest podstawa do takich obaw?
Dodam, że jestem jego pierwszą we wszystkim, on moim nie.
|