|
Samotność.
Jestem w ponad 4letnim zwiazku. Nadal wynajmujemy mieszkanie, mamy psa. On ma mala firme ja pracuje w banku. Nasze zycie powinno wyglądać juz w tym wieku mamy oboje 30 lat nieco inaczej. Stac nas na oplacanie hipoteki ale on nienawidzi kredytow, stac nas na wakacje za granica ale on jest sknera, po kilku latach idalomi sie go przekonac do wyjazdu poza PL. Ja jestem otwarta na swiat, ciekawa, kocham Gory, czytam mase ksiazek w tej tematyce, marze o takich wyprawach, nawet jak w zartach pytam czy zdobęde Everest to on sprowadza mnie w dol. Do kazdej czynności musze go przekonywać 100 razy, prosic 1000, on ma swoj swiat i swoje wąskie myslenie. Jak sie poklucimy to nie gada 3-4 dni ani slowem, nie je moich posilkow, olewa mnie, robi co chce. Nie lubi rozmawiac o przyszłości. Jak podgaduje o to czy ma plany wobec mnie nazywa mnie desperatka i strzela fochy. Mamy teraz plan wyjechac do USA do jego rodziny ktorzy bardzo nas tam chca ale on ma problem nawet isc paszport zrobić karze mi biegac po wnioski i zalatwiac wszystko w urzedzie. Nie mam sil biegac kolo niego dogadzac prosic przepraszać. Wspolnie spedzamy niedziele bo w tyg po pracy on zmeczony i gra na ps4. Kazdy z nas ma swoj swiat ja wtedy czytam on gra. Chodzi mi o to ze ja sama nie wiem czy chce wyjechac i znow zmieniac swoje zycie pchać go do zmian bo tak ciagle jest. Czuje sie kiepsko. W dodatku on jest silnym charakterem i jak sie uprze na cos to juz koniec. Jak nie gadamy to nawet kromki chleba nie zaproponuje i rzadko pierwszy przyjdzie sie pogodzic. Jego ojciec jest taki sam i bracia.jego mama mnie wspiera i mówi ze on juz taki jest. Ma dopiero 30 lat !!!!!!! I nadal wynajmujemy kawalerke, nadal nie mamy dzieci ani planow na przyszłość. Kiedys mieszkałam za granica sama mialam kase, znajomych, robilam co chcialam. Teraz mam jego z calym jego Ego.
|