[yesterdaystar]

[1=9a6d0e95fbc4407ed947e2e f8cea0fb12942fdf4_5e19100 28c83c;86010920]

A Ty się nie odzywaj, jak nie masz pojęcia o tym, jak Autorka się musi czuć, bo widać, że nie wiesz o czym mówisz. Strasznie płytko patrzysz, a do tego oceniasz.[/QUOTE]
Tak po krotce. Jako dziecko sporo chorowalam, ale nie za bardzo to moich rodziców obchodziło mieli własne problemy, a pozatym uważali że przesadzam. Skoro chorowalam, miałam kompleksy przed innymi dziećmi nie miałam głowy do nauki, nikt tez nigdy nie "zagonil" mnie do nauki. Długo nie moglam wyjść z impassu, ale gdy już wyszłam, przestałam mieć komukolwiek cokolwiek za zle, bo dałam radę lepiej niż inni, po prostu odpuscilam i złość mi przeszła. Bo Po co miałam sie denerwować i zatruwac swoje życie, skoro "pykło"?
Wiem co to toksyczne wychowanie, ale nie mam już nikomu za zle(po co mam się zadreczac?), bo udowodniłam SOBIE co jestem warta, już nie muszę słuchać innych, ich zdanie jest niczym.
PS Autorka nie potrafi zrobić tego samego stąd frustracja i w sumie słuszny;p przytyk do mnie.