[nanaaaaa87]

Tak łatwo z rąk wymyka się, ucieka wciąż znika we mgle. A ty je chcesz na własność mieć. Chcesz zamknąć na klucz przed światem schować, skryć jak skarb, swój prywatny skarb. Niemożliwe:

Bo szczęście to przelotny gość szczęście to piórko na dłoni, co zjawia się, gdy samo chce i gdy się za nim nie goni.

Tym więcej chcesz, im więcej masz wymyślasz proch chcesz sięgnąć gwiazd. Lecz to nie to nie to nie tak i ciągle czegoś nam brak do szczęścia, wciąż nam brak tak zachłannie brak. Otwórz oczy:

Szczęście to ta chwila, co trwa niepewna swojej urody, to zieleń drzew, to dzieci śmiech, słońca zachody i wschody.
Więc nie patrz w dal, bo szczęście jest tuż obok nas, w zwyczajnym dniu, w zapachu domu, wśród chmur, w ciszy traw, jest blisko nas, blisko tak, jest blisko tak:

Bo szczęście to przelotny gość, przebłysk słonecznej pogody i ten to wie, kto pojął, że szczęście to garść pełna wody. Szczęście to ta chwila, co trwa, szczęście to piórko na dłoni, co zjawia się, gdy samo chce i gdy się za nim nie goni.

„Na dłoni”
Anna Maria Jopek

Kto, kto, jeśli nie ty,
oddali znów myśli złe, ukoi moje łzy?
Kto, kto, jeśli nie ty,
powita uśmiechem mnie u zbiegu szarych dni?

Kto, kto, jeśli nie ty
przypomni piosenkę mi, wspomnienie tamtych lat?
Kto, kto, jeśli nie ty
przepędzi zimowe sny i z wiosną wróci tu?
Na pewno to będziesz ty - nie zwlekaj, proszę - wróć!