[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez WatekMieszkaniowy_girl32

JA: Całe życie w domu, ostatnie kilkanaście miesięcy w mieszkaniach. Mieszkanie w bloku mnie męczy, denerwuje. Jestem nastawiona na "nie". Wszystko we mnie krzyczy, żeby stamtąd uciekać. Czuję się jak w klatce. Od zawsze byłam mocno wrażliwa jeśli chodzi o hałasy, zapachy. W bloku czuję wszystko i słyszę wszystko, odnoszę wrażenie, że 10x bardziej niż inni mieszkańcy.

TŻ: Trochę mieszkał w domu, trochę w akademikach, trochę w mieszkaniach - chyba stąd ta elastyczność. Umie żyć w każdych warunkach.

No to masz swoją odpowiedź w sumie.

Rodziny doradzają nam "skoro nie możecie się zdecydować to poczekajcie jeszcze" Ale ile można czekać i na co. Mam wrażenie, że za 2 lata będziemy dokładnie w tym samym miejscu co teraz, a jedynie wyrzucimy kolejne kilkanaście tysięcy na wynajem...

Typowa bzdurna gadka. Niczego nie wyrzucacie, tylko kupujecie konkretną usługę. W innym wypadku płacilibyście bankowi za inną usługę.

Moglibyśmy kupić mieszkanie (dobierając trochę kredytu) w mieście wojewódzkim, w którym oboje pracujemy. Albo właściwie w każdym innym pobliskim - taniej.

Taniej za nieruchomość, drożej za dojazdy i czas.

Wiemy, że np. w mieszkaniu nie musimy się martwić o remonty, odśnieżanie wokół posesji, itd. Ale np. nie mamy wpływu na to, kto zamieszka obok - może rodzina z 5 dzieci albo jakaś patologia... Mieszkając w mieście, w którym pracujemy, szybko po pracy wracamy do domu i mamy dużo czasu dla siebie. Możemy jeszcze wyjść na miasto, do kina, wziąć udział w różnych atrakcjach...

Od kiedy to mieszkania nie trzeba remontować?
Mieszkając w domu też nie masz wpływu na sąsiadów. Na plany zabudowy okolicy też niezbyt.