[megamag]

[1=c27114ece7e97a9e5dae0be d5be495ab318e4b93_5e17be8 29368c;86996976]Poza tym wtedy przynajmniej nie musiałabyś wiedzieć co chcesz robić jak dorośniesz, bo zdecydowano by za ciebie. Taaakiii luuuz...
[/QUOTE]

A wiesz, że ostatnio czytałam o jakichś badaniach psychologicznych, w których wyszło, że paradoksalnie ludzie są bardziej zadowoleni, kiedy nie mają wyboru?

Ale abstrahując już od "kiedyś było lepiej", to socjologowie rzeczywiście dostrzegają jakieś tam różnice pomiędzy poszczególnymi pokoleniami na rynku pracy, jest to pewne uproszczenie, ale jednak te wspólne doświadczenia nas kształtują.

Pokolenie baby boomers (BB), 1946-1964
Przedstawiciele tej generacji cenią sobie niezależność. Ich mocną stroną w pracy jest zaangażowanie, optymizm i globalne spojrzenie na problemy. Baby boomers rzadko zmieniają miejsce pracy i stanowisko. Autorki książki podkreślają, że chcą pracować po osiągnięciu wieku emerytalnego, dzielą się doświadczeniami z młodszymi pokoleniami. Nie oznacza to jednak, że współpraca na linii BB - Y lub C przebiega harmonijnie.

Pokolenia te dzielą bowiem istotne różnice. Baby boomers czują się niekomfortowo w sytuacji konfliktu, nie są przyzwyczajeni do otrzymywania informacji zwrotnej. Mogą być niechętni wobec rówieśników i na pierwszym miejscu stawiać proces, a nie rezultat.

Pokolenie X, 1965-1979
Pokolenie X to dojrzali pracownicy. Charakteryzuje ich lojalność wobec pracodawcy, są godni zaufania. Cenią sobie takie wartości jak rozwój osobisty, niezależność, różnorodność i pracowitość. W przeciwieństwie do baby boomers, są ukierunkowani na rezultaty, a nie sam proces. Autorki książki zwracają jednak uwagę, że choć "X" są obeznani z technologią, posługują się komputerami i smartfonami, najbardziej ufają kontaktom face to face i papierowemu archiwum.

Przedstawiciele pokolenia X często są sceptykami i pesymistami. Bywają nieufni wobec przełożonych. Błąd traktują jako osobistą porażkę. Trudniej znaleźć wśród nich wielozadaniowców.

Pokolenie Y, 1980-1989
Pokolenie Y to pierwsza z generacji określanych wspólnym mianem "millenialsów". Urodzeni w latach 80. na rynku pracy często okazują się wielozadaniowcami, otwartymi na nowe wyzwania. Angażują się w interesującą ich pracę, ceniąc sobie jednak elastyczność odnośnie do godzin i miejsca. Oczekują satysfakcjonującej płacy i inwestowania w ich rozwój zawodowy.

Nie jest łatwo zostać autorytetem dla "Y" - uda się to osobie wyróżniającej się kompetencjami, nie wyłącznie wyższym w hierarchii stanowiskiem. Przedstawiciele tego pokolenia oczekują płaskiej struktury organizacyjnej, bliskich kontaktów z przełożonymi i otwartości na dyskusje.

Słabą stroną "Y" bywają nierealistyczne oczekiwania, przedkładanie własnej wygody nad oczekiwania pracodawcy. Miewają również problemy z komunikacją interpersonalną w zespołach międzypokoleniowych.

Pokolenie C, od 1990 r.
Najmłodsze pokolenie na rynku pracy bywa znane jako generacja Z. Pojawia się też określenie pokolenie C od angielskich słów "connect, communicate, change", odnoszących się do internetu, komunikacji i gotowości do zmian. Te słowa dobrze charakteryzują najmłodsze grono pracowników, dzisiejszych dwudziestoparolatków. To osoby, które niemal nie pamiętają czasów sprzed ery internetu czy wejścia Polski do Unii Europejskiej.

Określani są jako osoby otwarte na nowe rozwiązania, twórcze. Równocześnie granica między światem wirtualnym i realnym zaciera się, równie wysoko cenią bliskie grono przyjaciół, jak i znajomych z mediów społecznościowych.

"C" miewają jednak problemy z koncentracją, trudno utrzymać ich długo w jednym miejscu. Charakteryzują się też powierzchownym analizowaniem i ocenianiem sytuacji, są niepewni swojej przyszłości.

źródła: Pokolenia na rynku pracy w Polsce - kim są baby boomers, X, Y i C?
Zapomnijcie o "generacji Y". Do głosu dochodzi "pokolenie XD" – i łatwo je rozpoznać