[megamag]

Teoria, że otyłość brzuszna jest tylko męskim problemem, a kobiety tyją w biodrach, została obalona lata temu. Otyłość brzuszna powstaje na skutek niezdrowego trybu życia i jest zapowiedzą rozwoju chorób cywilizacyjnych.

Otyłość brzuszna jest najgorszym typem otyłości, ponieważ prowadzi ona do zaburzeń i spowolnienia procesów przemiany materii i gospodarki lipidowej. Prowadzi również do rozwoju cukrzycy, nadciśnienia tętniczego oraz znacząco zwiększa ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak zawał serca czy udar mózgu. Otyłość brzuszna, czyli tkanka tłuszczowa zlokalizowana w pasie i powiększająca jego obwód obciąża kręgosłup, co skutkuje bólami lędźwiowymi i wadami postawy. Co więcej, otyłości brzusznej bardzo trudno się pozbyć – tłuszcz zlokalizowany na brzuchu ma tendencję do pozostawania tam pomimo stosowania diet odchudzających i ćwiczeń. Dlatego o wiele lepiej jest zapobiegać otyłości brzusznej niż z nią walczyć.

W przypadku otyłości brzusznej tłuszcz gromadzi się nie tylko pod skórą, ale także obrasta narządy takie jak serce, wątroba i trzustka oraz mięśnie szkieletowe - jest to tzw. tłuszcz wisceralny. Tkanka tłuszczowa w tych miejscach zakłóca pracę organów wewnętrznych, jest też przyczyną nieprawidłowości w gospodarce hormonalnej. Wysoki poziom wolnych kwasów tłuszczowych wpływa na zwiększenie wydzielania insuliny, co prowadzi do rozwoju cukrzycy typu 2. Nadmiar tłuszczu w otyłości brzusznej powoduje również do nadmiernej produkcji substancji zapalnych i enzymów, co prowadzi do stanów zapalnych, podwyższenia cholesterolu LDL oraz sprzyja pojawieniu się nadciśnienia tętniczego. Wysoki cholesterol, podwyższony poziom insuliny i zaburzona praca narządów wydzielania wewnętrznego oraz serca to prosta droga nie tylko do rozwoju cukrzycy, udaru czy zawału serca, ale także na przykład do uszkodzeń siatkówki oka (zmiany miażdżycowe w tętnicach mogą prowadzić również do zaburzeń wzroku). Tłuszcz zgromadzony w narządach wewnętrznych i wokół pasa zwiększa również krzepliwość krwi, co stanowi ryzyko pojawienia się groźnych dla życia zakrzepów.

źródło: www.medonet.pl