[natuth]

Hej, mam 24 lata, od 5 lat nie mieszkam z rodzicami i utrzymuje się sama. Mam z nimi bardzo dobry kontakt, raczej się rzadko spieramy, jednak mają mi oni za złe że nie obchodzę już imienin. Rok temu im to powiedziałam, że ja je przestałam obchodzić i w związku z tym nie będę składała ludziom życzeń na to „święto”. Rodzice od lat przestrzegają takich świat, dzwonią nawet po dalszej rodzinie na dzień kobiet czy dzień chłopaka, owszem rozumiem, ale chyba w tym wieku mam prawo już sama zadecydować i wybrać sama za siebie. Nienawidzę dzwonić i rozmawiać przez telefon, peszy mnie to i czuje się bardzo niekomfortowo, dodatkowo uważam że imieniny to żadne święto. Teraz gdy są jakiekolwiek imieniny członków rodziny (wujek, ciocia, babcia, moja chrześnica) oni wypisuja mi smsy lub dzwonią ze mam zadzwonić i złożyć życzenia i że oni się za mnie wstydzą i ze zostanę sama bo odsuwam się od rodziny... już rok ciągnie się ta sytuacja. Co mam w tym przypadku zrobić? Już ręce mi opadają. Próbowałam rozmów z nimi i tłumaczeń że to moja decyzja, żeby ja uszanowali a przy każdej sytuacji słyszę ze wyrzekam się rodziny i wstyd za mnie...

Oczywiście niektórzy również do mnie dzwonią z życzeniami na imieniny ale już coraz rzadziej.