[dekko27]

Napisane przez Bananalama

Brałam leki przez pół roku. Pomogły jako uzupełnienie terapii. Do tego 3 lata terapii (z przerwami). To tam się uczę, jak pomału to zwalczać, ale idzie ciężko. W końcu 28 lat w tym byłam, zanim zaczęłam się leczyć.

Ja niestetety od dziecka mam podatność, ale większe problemyu zaczely się ok.15 roku zycia, wtedy zaliczyłam wielka depresje, potem klilka lat w niej bylam i na studiach było lepiej, teraz znow jest gorzej...Tak, nie jest tak latwo się zmienić, ogarnąć...a leki Ci pomogly?? Uwazasz,ze cos daly?

---------- Dopisano o 08:47 ---------- Poprzedni post napisano o 08:44 ----------

Napisane przez Marigold19

Ale wiesz, że farmakologia pozwoli Ci uspokoić trochę tych Twoich fizycznych objawów? Bo nie chce tu być samozwanczym diagnosta, ale jak się boisz odezwać wśród znanych ludzi to zakrawa na jakąś fobie. Nie rób sobie tego.

Nie myśl o zmianie pracy, bo ja myślę sobie że to nie w niej leży problem tylko w Twoim stanie psychicznym (specjalnie nie napisalam, że w Tobie, bo ludzie wpadają w różne stany z różnych powodów i nie ma się co z tego powodu zadreczac), szczególnie że piszesz, że początkowo było w miarę ok. Przemysl, czy to nie jest dobry czas na leczenie, bo na zmianę pracy to raczej najgorszy z możliwych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Niestety wlasnie mam fobie, bo nie umiałam się odezwac często w grupie znanych osob, albo miałam problem w relacji z prezesem, wywolywal we mnie lęk..nie wiem dlaczego . Byl rownym gościem.Może masz racje, może by pomogly, i chyba powinnam wcześniej wziąć ale myslalam ze dam rade bez lekow.
Było ok, bo atmosfera była pomocna i zyczliwa, tzn było lepiej a lęk i stres odczuwałam caly czas. Z reszta przelozona się mnie nawet spytala czy nie boje się ludzi i wszystko ok, wiec po mnie to już niestety widać

No zmienić prace będzie niestety trudno, ale zostałam bezrobotna,a z czegos zyc musze.;/