[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;88396035]nie myslalam o tym w ten sposob
jego odpowiedz "jakos to bedzie" byla wlasnie taka otwarta
moze inaczej by to bylo gdyby ta ciaza pojawila sie za 3 lata a inaczej jest wlasnie teraz
spojrzal na to realnie,widzi ze nie da rady,nie chce i powiedzial jak czuje,ty zwazylas wszystko w glowie rowniez doszlas do wniosku ze nie dasz rady i zdecydowalas na aborcje
moim zdaniem slusznie bo w takiej sprawie powinno sie przedewszystkim liczyc na siebie a nie "jakos to bedzie"czy "wszytsko sie ulozy" itp bo to tylko puste slowa zwykle rady tych ktorzy pozniej nie chca miec z twoja decyzja nic wspolnego "urodzilas to teraz wychowuj,zajmuj sie ,co myslalas ze jak to bedzie "itp
rozumiem ze nie czujesz sie dobrze ze swoja decyzja ,nie jestem psychologiem ale zastanawiam sie na ile zalujesz tej decyzji a na ile czujesz rozczarowanie postawa partnera i co tak naprawde sprawia ze jest ci zle z ta sytuacja
nie wykluczone rowniez ze jesli zadecydowalabys inaczej rowniez bys zalowala i twoj zwiazek by tego tez nie przetrwal[/QUOTE]

Odbieram wypowiedzi autorki w podobnym tonie. Widać ze decyzja o aborcji była dla niej trudna ale chyba łatwiej jej się uprać z tym niż z postawą partnera. Jest tutaj dużo żalu o to że jednak nie powiedział że dadzą rade a autorka nie dostając wsparcia zdana była jedynie na swój rozsądek. Problem chyba jest w tym że autorka chciałaby aby on też poczuł się odpowiedzialny za decyzję o aborcji a wygląda to trochę na zasadzie "sama chciałaś to teraz nie płacz". Autorka podjęła mądrą decyzję co nie znaczy ze nie mają prawa szargać nią teraz emocje. Powinna mieć wsparcie w swoim partnerze w tej trudnej chwili a wydaje się ze on przeszedł nad tą całą sytuacją do porządku dziennego.