[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

[1=bceb01c221ea3319abad6ab 25f068feed7228d52_657f8c4 7e3c47;88893313]Moi dziadkowie mieli taki związek, babcia miała 16 lat jak wyszła za mąż, dziadek 18. Żadnych dużych kryzysów, do końca życia wydawali się ze sobą szczęśliwi i widać było jak są do siebie przywiązani.
Jak o tym myślę, to z pewnym romantycznym wzruszeniem, pewnie.

Ale wiem, że to jest niemożliwe, żeby dzisiaj mieć taki związek. No po prostu świat jest zupełnie inny, ludzie, oczekiwania, możliwości - zwłaszcza w przypadku kobiet. Wtedy wszyscy mieli jasno określone role życiowe i się ich trzymali, rzadko marzyli o "czymś więcej", małżeństwo i dzieci były domyślną opcją życiową, była o wiele większa akceptacja dla braku sukcesów czy życiowych niepowodzeń. No co tu porównywać.

Generalnie uważam za bardzo szkodliwe te wszystkie treści, które wbijają do głowy bajki, że "byliśmy sobie przeznaczeni" i o szukaniu "swojej drugiej połówki". Jest mnóstwo ludzi, z którymi potencjalnie można stworzyć związek i żaden nie musi być na całe życie - chociaż można do tego oczywiście dążyć. Może postaraj się Autorko pod tym kątem trochę zmienić swoje podejście?[/QUOTE]Możliwe, że jakby twoi dziadkowie żyli w obecnych czasach to wcale nie chcieliby spędzić razem życia tak jak spędzili. Kiedyś było mniej rozwodów nie dlatego, że ludzie byli szczęśliwsi tylko było to mniej akceptowalne, a kobiety były bardziej zależne od mężczyzn. Poza tym wiele tych idealnych związków też mogło mieć kryzysy. Tylko ludzie o tym nie mówią. Moi dziadkowie też byli kilkadziesiąt lat razem, babcia po śmierci bardzo idealizowała dziadka. Dopiero moi rodzice mi w tajemnicy powiedzieli, że dziadek latami utrzymywał kochankę w miasteczku obok, a mój najmłodszy wujek nie jest dzieckiem dziadka tylko jakiegoś żonatego faceta, z którym babcia miała krótki romans [emoji14]

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz