[no_rehearsal]

A jak ta koleżanka i jej chłopak zachowywali się zanim zaczęli ze sobą być? Bo z mojego doświadczenia, jeśli ktoś sam ze sobą nie lubił za wiele robić, to z racji bycia w związku jakoś spektakularnie się nie rozbuja

Za chłopa wzięłam sobie typa, który 2-3 razy w tygodniu wchodził na miasto, chodził na łyżwy, grał w kosza, tańczył. I jak zaczęliśmy być razem, to się wcale nie zmieniło, po prostu zaczęłam dołączać.
Ja byłam z kolei raczej samotnikiem, ale też nie kanapowcem, więc zyskałam kompana na niektóre spacery z psami i wypady rowerowe.

Po kilkunastu latach tych aktywności przewinęło się mnóstwo, natomiast zawsze wynikały one z potrzeby jednego z nas, a nie z potrzeby robienia czegoś razem, i będąc samemu też byśmy je podejmowali.
Biegamy, ćwiczymy, gramy w planszówki, tańczymy, chodzimy do kina/teatru, oglądamy filmy/seriale, czytamy książki, wyjeżdżamy w góry czy pod namiot, łazimy z psem, jeździmy na rowerach, bierzemy udział w zorganizowanych wyjazdach/kursach, i żadna z tych rzeczy nie jest zależna od uczestnictwa drugiego partnera, ale to bardzo miłe, jeśli dołącza