[Nimma]

Ja po dzisiejszym bieganiu stwierdzam, że jestem na etapie gdzie chyba prędzej siada mi psycha niż nogi.
Nie mam koło siebie za dużo równego terenu, więc jak biegam to tylko momentami po równym, tak to raz większa raz mniejsza górka lub z górki, no i sukces bo udało mi się w końcu podbiec niby nie na jakąś mocną ale jednak górkę, której nie mogłam do tej pory pokonać - przygrałam w pokonaniu jej trochę psychą bo nogi paliły podbiegając pod nią ale nie patrzyłam ile mi jej zostało, zaczęlam patrzeć bardziej w dół i skupiłam się mocno na oddechu, no i dzięki temu mam kolejny rekord dzisiaj ale no kurde jestem rozczarowana bo przy jednej z kolejnych jakoś tak zabrakło mi siły, żeby ją pokonać i nie skupiać się na tym, że nogi palą.
Więc niby jestem zadowolona ale i mocno rozczarowana, że jakoś psychicznie jakby nie uciągnęłam kolejnego podbiegu
Po prostu nie wróciłam tak styrana jak zwykle po biegu więc wiem, że to raczej nie był mój max
Mimo, że ogólnie biega mi się super i wciągam się coraz bardziej.

Napisane przez velika

violino no bywa

ja szczerze mówiąc już od dawna nie porównuje treningów robię ich tyle że nawet mi się nie chce, byle do przodu. Porównuję czasy na zawodach i to mnie interesuje.
Choroba odpuściła, byłam już na 2 treningach. Rytmy wczoraj wyszły w jakimś śmiesznie wolnym tempie, ale nie przejmuję się tym, bo szybkość jest aktualnie sprawą drugorzędną. Ma starczyć wytrzymałości Chociaż patrząc na pogodę za oknem to chyba powoli będę rezygnować ze startów w PL i zacznę przenosić się za granicę

No ja jeszcze na etapie gdzie dość mocno porównuję ale to przez to, że ja bardzo chcę widzieć postępy, chociaż też bardziej niż na szybkości zależy mi chwilowo na wytrzymałości. Niestety dla mnie, chyba częsciej widzę drobny postęp w szybkości
No ale ja biegam z pewnością na duużo mniejszy dystans, a żaden dla mnie fun pobiec szybko ale krótko