[08c7cbc1c0d531be9e51934d16bbb4732386b516_63def18200ca5]

Masz tak naprawdę prosty wybór:

1) Akceptujesz, że nie chcesz się uczyć, nie zależy Ci na rozwoju i że przez to będziesz miała bardzo słabe perspektywy zawodowe: bardzo słabe pieniądze, ryzyko bezrobocia. Zaczynasz szukać pracy, bo w obecnej wydaje się, że Ci nie idzie. Kolejny raz nie prosiłabym o przeniesienie na stare stanowisko, bo to dziecinne.

2) Zapierasz się w sobie, postanawiasz, że nie chcesz być, za przeproszeniem, pupą wołową i jak czegoś nie wiesz to przecież możesz popracować i się tego nauczyć. A jak się tego nauczysz to pewnie twoje perspektywy zawodowe też się polepszą.

Analizujesz czego, jakich umiejętności, jakiego wsparcia potrzebujesz na obecnym stanowisku. Idziesz do szefa i mówisz np.: "Szefie, zrobiłam ten jeden kurs. Nauczyłam się tam A, B i C. Natomiast niewiele uwagi poświęcono zagadnieniu D. Żeby robić rozliczenia potrzebuję D. Moglibyście mnie wysłać na kurs? Albo żeby ktoś mi pomógł zrobić to po raz pierwszy i sprawdził po mnie, bo nie czuję się w tym jeszcze pewnie. Obiecuję, że przysiądę do tego, żeby jak najszybciej stać się samodzielna".

Szef udziela Ci wsparcia, Ty poświęcasz na to czas, zostajesz kilka razy wieczorem jak trzeba. Po kilku rozliczeniach z czyjąć pomocą będziesz w stanie robić je sama.

Praca bez odpowiedzialności to często bardzo słabo płatna praca a jak się czegoś nie umie to można się tego nauczyć. Nikt nie rodzi się z tą wiedzą. Wybór należy do Ciebie.