[Paprotka_]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89584097]Bez przesady, nie robie projekcji własnych traum na dziecko na 2gim końcu świata. U mnie to był ksiądz na plebani a nie agresor w przestrzeni publicznej.

Realnym sposobem radzenia sobie z problemem jest zamknięcie dziecka w przestrzeni kontrolowanej, czy to będzie uwiazanie dziecka na smyczy (realne) czy wożenie go autem od do.

Najlepsze jest nauczenie dziecka jak sobie radzić w sytuacji zagrożenia.[/QUOTE]

Najlepsze ale i chyba najtrudniejsze. Uczymy dzieci, że nie wolno rozmawiać z obcymi, ale przecież zło może je spotkać-tak jak napisałaś- ze strony osób znanych lub wręcz bliskich. Akurat się boksuję z tematem jak ostrzec a nie wystraszyć, bo mówiąc że nie wolno bez wiedzy rodziców wchodzić do mieszkania sąsiadów, tak naprawdę zaszczepiam w dziecku nieufność a być może i strach. Nie jest łatwo wytłumaczyć kilkulatce, że nie każdy z kim rozmawia lub zna z widzenia, będzie "bezpiecznym". No i żeby uczyć jak sobie radzić w sytuacji zagrożenia, trzeba samemu wiedzieć co zrobić . Też może być z tym różnie.

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka