[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez ColourTheSmallOne

To może powinnam się nauczyć jakoś ciekawie opowiadać o mało ciekawych rzeczach, zapisywać to sobie czy coś. Ja też już włożyłam naprawdę dużo wysiłku, kiedyś bałam się utrzymywać kontakt wzrokowy i naprawdę prawie nic nie mówiłam.

A myślicie, że to dobry pomysł, żeby mówić ludziom, że to przez nieciekawą przeszłość jesteście małomówne? Oczywiście nie wszystkim, bardziej w momencie, kiedy relacja rozwija się powoli w przyjacielską. Czy może zostanie to odebrane jako coś dziwnego i niepotrzebne tłumaczenie się i przepraszanie że żyjecie?

Dzięki. To drugie stosuję, ale wydaje mi się to trochę sztuczne (tak nagle coś powiedzieć bez kontekstu) i zauważyłam, że po wymienieniu kilku zdań często wątek się znowu urywa. Rozmowa chyba powinna płynąć naturalnie, tylko dlaczego tak trudno to osiągnąć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Czasami z kimś nie nadajesz na tych samych falach, więc o rozmowę jest ciężko. Niej to na uwadze.

Odnośnie informowania - zależy. Jeśli masz z kimś dobrą relacje i potrzebujesz się zwierzyć, spoko. Jeśli chcesz to mówić jako usprawiedliwienie, gdzie relacja dopiero się rozwija - dziwnie. Przy czym też to zależy od kontekstu rozmowy.