[Pelagia_W]

Napisane przez _hiver_

Henry James ma specyficzny styl pisania, skomplikowany, długie, wielokrotnie złożone zdania, żeby maksymalnie precyzyjnie i szczegółowo przedstawić to, co myślą i czują bohaterowie, przynajmniej ja tak to odbieram. Rzeczywiście wszelkich szczegółów przeżyć jest dużo, może nieproporcjonalnie do opisywanych wydarzeń fabuły.

Czytałam "Portret damy" kilkanaście lat temu i sposób narracji Jamesa był dla mnie odkryciem, bardzo mnie zaangażował i skupiał w czasie czytania. Do tego postać głównej bohaterki, z powodu zbytniej pewności nierozważnie podejmującej życiowe decyzje, popełniającej tak wielki błąd i trwającej przy nim z powodu dumy.

Mam zamiar wrócić do tej powieści, ale przede mną jeszcze "Złota czara", podobnie długa książka autora.


Jeśli nie zraziłaś się bardzo i miałabyś chęć kiedyś przeczytać coś innego H. Jamesa, to polecam "Plac Waszyngtona", krótszą i mniej rozwlekłą

Absolutnie się nie zraziłam! Doceniam kunszt autora i to ile na pewno pracy i energii włożył w tę książkę. O wiele lepiej tak niż niektóre pseudoczytadła pisane jakby na kolanie
Inny taki przykład to Pianistka Jelinek, którą czytasz i wszystko cię boli, ale trudno nie docenić tej książki pod względem językowym


49/100
B. Evaristo - Dziewczyna, kobieta, inna 9/10
A tutaj polubiłam bez wyjątku wszystkie bohaterki
Świetnie się czytało, bardzo polecam.