[maykaa098]

Hej potrzebuje rady i wsparcia. Otóż niedługo minie pół roku po rozstaniu z facetem. Rozstanie było burzliwe w kłótni plus on był pod wpływem alkoholu, chodziło o niby jakieś moje "kłamstwa" do tego sporo też namieszały osoby trzecie i finito. Od tamtej pory nie mamy żadnego kontaktu. Nie do końca mi chyba ufał i raczej wątpił w moje uczucia. Źle mnie potraktował, parę słów zabolało. Byłam zła, urażona, smutna. Teraz przeważa tęsknota, nadal się bije z myślami. Nie ma dnia żebym o nim nie myślała. Kochał mnie i miałam nadzieje ze się do mnie odezwie w końcu to on się źle zachował tylko niewiem czy on zdaje sobie z tego sprawe. I tak to leciało przez kilka miech raz miałam nadzieje raz chcialam zapomniec, czulam do niego zal, bo juz przychodzily mysli ze on ma naprawde na mnie wyje.... i ze wszystko bylo klamstwem. Ale ostatnio sie dowiedzialam ze nie zapomnial i cierpi tak samo, oczekiwal ze to ja wyciagne reke. Wywnioskowalam to tez z postu ktory wrzucil na fb jakis czas temu, byl mocny na bank skierowany do mnie. Ma do mnie zal, mysli ze sie zabawilam jego uczuciami i zapomnialam co mnie dobija jeszcze bardziej. Przykro mi ze tez to przezywa ale gdyby mi ufal, umial zrozumiec i normalnie pogadac zamiast tworzyc jakies afery inaczej by to wygladalo. Kocham go ale dalej zywie do niego uraze. Mam jakas blokade nie umiem wyjsc z kontaktem choc bardzo bym chciala to za duzo wahan i dylematow, mysle ze to samo u niego. Oboje jestesmy upartymi ludzmi. Co wy o tym myslicie? Bo ja juz mam dosc totalny meksyk w glowie