[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Aelora

Też się nie zgadzam. Dach nad głową i jedzenie to takie najbardziej elementarne potrzeby, wszystkie potrzeby wyższego rzędu które w sumie odróżniają nas od zwierząt (ambicja, potrzeba poznania i zwiedzania świata, materialne bezpieczeństwo) są już zdaniem pana autora zbędne, a jednak zamiast samemu żyć i cieszyć się dachem nad głową oraz pełną michą czuje potrzebę rozwoju i kształcenia, wykłada, pisze książki.
Rozumiem, że dzisiaj dużo osób przesadza z nadmiernym konsumpcjonizmem i parciem na sukces, ale ten pogląd to przegięcie w drugą stronę - nic nie rób, do niczego nie dąż i bądź szczęśliwy. Może tak dało się żyć w czasach gdy większość ludzi przez całe życie nie opuszczała rodzinnej wioski i żyła z tego co wyhodowali/znaleźli w lesie, ale raczej nie w rozwiniętym technologicznie i gospodarczo społeczeństwie.

No więc skoro nawet autor książki tak nie żyje, to wątpię, czy faktycznie tak się da być szczęśliwym.