[Emmi123]

Amita Bo ja nie jestem fanką tego miejsca. Dlatego nie ma tego ,,wow!" a nawet jeśli jest, to nie wybrzmiewa tak jak mogłoby. Tak naprawdę najbardziej podoba mi się ten ogród, mam wrażenie, że jest wolny, ma to czego ja nie mam. Przylatują pszczoły bo chcą. Osiedlają się żyjątka, bo chcą. Ja tu jestem, bo muszę. My się zajmujemy trochę tym, trochę tamtym. Są rzeczy, które mnie cieszą, jak teraz pomidory... ale, to wszystko jest ,,jak zza szyby". Co do ogrodu... Przez naście lat tworzyłam swoją koncepcję, która wyszła. Jest. Ale, kiedy zaczęłam tworzyć to można było wiosną kajakiem pływać po działce a ja, jak pamiętasz, zastanawiałam się nad uprawą ryżu. Dziś są susze i to co, wtedy było ok, dziś jest już nieaktualne. A mnie się już nie chce bawić od nowa w aranżację ogrodu. Nie ma zdrowia, nie ma tej mimo wszystko wiary, że może być dobrze. Już mi się nie chce...
Po drugie otaczający świat przytłacza mnie coraz bardziej, mam go z tyłu głowy i coraz mniej rzeczy mnie cieszy, pasjonuje. Zbyt wiele rzeczy mnie przygnębia. Dlatego też coraz mniej piszę.