[ColourTheSmallOne]

Napisane przez bagienna_nimfa

No właśnie on nie ucieka w tym kontekście, że jak mieliśmy na przykład pewną rozmowę to widzę, że wyciągnął wnioski. No tyle tylko, że faktycznie, trudność sprawia mi to, że on jest jakby kilka poziomów "niżej" w doświadczeniu siebie i relacji. Mój przyjaciel za to jest raczej na równi, ma podobne przeżycia.

Natomiast tamten pierwszy ma na bank ten atut, że nie ma za sobą trudniejszych doświadczeń, więc łatwiej mu będzie "zdrowo", gdy już się ogarnie.

I też, paradoksalnie, jakoś mniej mnie stresują relację z osobami, które mają mniejsze doświadczenie, bo znam więcej przypadków, gdzie ktoś nie był w poważnym związku i w końcu w niego wszedł, i skończyło się dobrze, stabilnie, niż takich, że ktoś miał za sobą kilka różnych relacji i w końcu w jakiejś został. Trochę tak, jakby ci poszukujący zawsze szukali dalej, nigdy nie osiadali w miejscu.

Bez terapii się nie ogarnie. Znowu wracamy do tego, że to ty chcesz go ogarniać. To nie twoja rola, ty nie masz być jego mentorka czy matką. Dziwi mnie, że nie masz nic przeciwko we wchodzeniu w taką rolę. Ja myślę, że jeśli będziecie w związku, to skończy się tak jak u mnie - on będzie widział w tobie kogoś "ponad" sobą, właśnie takiego rodzica z autorytetem, i przestaniesz go pociągać. On ciebie też przestanie pociągać, bo będziesz w nim widziała bezradne dziecko. On już ma kompleksy na tle seksualnym, więc ogólnie demon seksu z niego nie będzie - a przecież seks to taka fajna sfera, gdzie powinno się być szczęśliwym ze swoim ciałem i ciałem partnera. Może bawię się w tym momencie we wróżkę, ale wróżę wam biały związek i frustrację.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz