[Mneutrina]

W czwartek byłam u dwóch lekarzy z trzymiesiecznym dzieckiem - kardiologa i neonatologa/pediatry. Byłam pociągiem, trzydzieści kilometrów od wsi, w której mieszkam. Nie mam auta ani nikogo, kto mógłby mnie podwieźć. Na wizytę u kardiologa czekałam dwa miesiące, była kontrolna, ale ważna. Było gorąco i zauważałam zdziwione, karcące spojrzenia ludzi. Dziecko było odpowiednio ubrane do pogody. Nie płakało. Kiedy zamówiłam taksówkę z poradni kardiologicznej na dworzec pkp (nie bezpośrednio z poradni, ale spod supermarketu) przeszłam parę kroków i zdecydowałam się jeszcze kupic pampersy w promocji), taksowkarz rzuci uwagę (męczy pani dziecko w taki upał). Było mi przykro, ale najbardziej z tego powodu, że nawet nie zapytał, gdzie byłam, dlaczego. Uważam, że wizyta u lekarza jest ważna, a gdybym ją przełożyłam, to martwiłabym się, czy dziecko jest zdrowe, urodziło się z niższą wagą.

Oceńcie tę sytuację. Mam żal do ludzi, że patrzą stereotypowo, nie wiedzą czegoś dokładnie, nie znają kontekstu i oceniają. Zdaję sobie sprawę z tego, że w Polsce jest większe przyzwolenie na krytykę rodziców, matek ze strony opinii publicznej, ale mam żal, że ludzie nie pomyślą, że takie wpędzanie matki w poczucie winy może się odbić żle na opiece nad nic. Ja np. codziennie czesto masuje mojemu dziecku nozki, brzuszek, dużo noszę, staram się, a w piątek bylam szczerze powiem zalamana, czulam się gorsza, czulam demotywację chcialam dobrze.

Nie wiem, moze rzeczywiście za malo sie staram, moze powinnam odlozyc wizyte. Oczywiscie, ze nie bylo tak, ze ja dziecko trzymalam na sloncu, stalam w cieniu, wlasciwie malo jezdzilam po dworze, tylko do poradni, autobus, no ale co mialam zrobic. Wizyta u kardiologa dzieciecego jest wazna, zalatwilam przy okazji jednoczesnie tego neonatologa, pediatrę.

Gdyby ktos zarzucil mi, ze wiozę dziecko bez fotelika w aucie to byloby to dla mnie logiczne. Albo że dłuższy czas trzymam na słońcu.

Podobno takie oceny zdarzają się nie tylko mnie. Jakich ocen doświadczyliście?