[Aatena]

Witam po małej przerwie Was, które już troszkę znam i nową mamusię z synkiem.

Mimi, gratuluję domu. Ja jeszcze nie wiem, czy zamienimy mieszkanie na większe.

W ubiegłą sobotę zmarła moja babcia. Przeżyła 89 lat. Wychowała 7 dzieci. Doczekała wielu wnuków, prawnuków i jednego praprawnuka.
Przez tydzień byłam u rodziców, najpierw przygotowania do pogrzebu, a potem zostałyśmy na kilka dni. Tośka nauczyła się udawać płacz; jak się ją o coś prosi to zaraz "każe" płakać.

Pelsoniku, też myślałam o kupnie którejś z książeczek z serii Obrazki dla maluchów, ale chwilowo dostała kilkanaście innych, więc nie wiem, czy na obrazki się doczeka. Na razie u nas króluje Maks. Ale Auto Maksa poszło w odstawkę, bo tam Maks z koleżanką płaczą, bo się pobili o zabawkę. Jak tylko przekręci na stronę, gdzie się biją lub płaczą, to od razu oddaje książeczkę.
U rodziców musiałam zwrócić siostrze uwagę, żeby nie mówiła Tonce, że jak czegoś nie zrobi, to będzie bić. I zagroziłam też, że jak uderzy moją córkę, to ja ją uderzę. Trochą zdziwiła się, że uderzyłabym kobietę w ciąży, ale dla mnie to nie jest gorsze od bicia małego dziecka.

Już trwa drugi tydzień, jak wcale Tonki nie karmię. Właściwie sama się odstawiła, teraz czasami przychodzi poprzytulać się z "cycy", próbuje polizać je, ale nie ma jakiejś histerii, że daj i już.

A co do pamiętania przez dzieci, to Tonka swoją ciocię Agatę widziała raptem kilka razy "na żywo" (jak miała 2-3 tyg., na Boże Narodzenie, w te wakacje (VII/VIII)) i parę razy na Skype. A teraz jak Agata zadzwoniła do rodziców i mama przyłożyła telefon Tosieńce do ucha, to ta z szaloną radością zaczęła wołać ciocia, ciocia.

Dobra, spadam robić naleśniki.