[anetka_m]

Proszę sobie nie dopowiadać, żadnej ironii nie było w mojej wcześniejszej wypowiedzi. Nie gustuje w emotikonach i wylewnym opisywaniu swoich emocji, wiec może dlatego mój post mógł wydać Ci się "oschły".
Wracając do tematu, ww. kuzynka, zawsze była mi stawiana przez rodziców za przykład, ale to już na inna historię. Gdy ostatnio dowiedziałam się, że studiując prawo, pracując w kancelarii (niestety nie wiem w jakim charakterze) , rozpoczęła studia na dodatkowym kierunku (wszystko w systemie stacjonarnym/dziennym), zaczęłam się po prostu zastanawiać czy to ona jest tak wybitnie uzdolniona, czy ja mega nieogarnięta. Ze względu na moja pracę, nie podjęłam od razu po licencjacie studiów uzupełniających, bo zwyczajnie częste weekendowe kursy doszkalające, wyjazdy i inne delegacje, nie pozwoliły mi na kontynuację mgr zaocznie, o dziennych nawet nie marząc.
Ot, cała moja dygresja nt. osób studiujących tak czasochłonny, pracochłonny i ambitny kierunek jakim jest prawo, które w magiczny sposób łączą go z innymi absorbującymi czynnościami.