[nikola]

"Pędzel i Farby"- Bettie B. youngs

Zawsze mam przy sobie pędzel i farby,

Dokądkolwiek prowadzi droga ma,

Na wypadek, gdybym musiała ukryć

Swe prawdziwe ja.



Tak boję odsłonić przed tobą,

Boję się tego, co możesz zrobić,

Boję się twego śmiechu i złych słów.

Boję się miłość twą roztrwonić.



Chciałabym zdjąć farby płaszcz,

By pokazać ci swe prawdziwe ja,

Lecz chcę byś zrozumiał

I zaakceptował to, co we mnie trwa.

Jeśli więc będziesz cierpliwy i zamkniesz oczy,

Zdejmę wszystko powoli,

Proszę, zrozum, ukazanie mej duszy

Bardzo mnie boli.



Teraz, gdy płaszcz mój poszarpany

Czuję się naga, ogarnia mnie chłód,

I jeśli nadal kochasz mnie, widząc wszystko to,

Czystyś jak złoto, przyjacielu u słodki jak miód.



Muszę jednak zachować swoje farby,

Chyba każdy by tak chciał,

I trzymać je w pobliżu,

Na wypadek, gdyby ktoś nie zrozumiał



Proszę, chroń mnie, mój drogi przyjacielu

I dziękuje, że kochasz prawdziwą duszę mą,

Lecz proszę, pozwól mi zatrzymać farby,

Dopóki kocham siebie i duszę twą.