[Złośnica81]

Nie znalazłam podobnego wątku

Zdarzają się Wam takie poranki, gdy strasznie się spieszycie, czas ucieka, a wszystko sprzysięga się przeciw Wam? Spadają nagle wszystkie możliwe kataklizmy, miotacie się jak kot z pęcherzem?

U mnie to klasyka Jeżeli naprawdę się spieszę, prawie na pewno coś pójdzie źle - ostatnio np spieszyłam się rano na ćwiczenia i coś mnie podkusiło, by założyć nowe korale... Okazało się, że kompletnie nie pasują, więc zaczęłam je ściągać (to takie długie korale, masa szkiełek, a wszystko na takim zawijanym druciku...). Oczywiście się poplątały, druciki gdzieś pozaczepiały się o siebie, a ja klnąc jak szewc spędziłam pół godziny przed lustrem z fantazyjną pętlą na szyi Nie dało się jej przeciągnąć, bo w okół szyi miałam podwójną obróżkę, więc podduszały mnie lekko, próby rozplątania gmatwały je jeszcze mocniej... Wyjść z węzłami na szyi też nie mogłam, ostatecznie odginałam druciki nożyczkami i wychodziłam z domu zostawiając nowy nabytek w kawałeczkach

Wylanie podkładu, względnie kapnięcie tuszu na świeżutką bluzkę to też stardart

Z ciekawszych akcji - musiałam prasować i przygotowywać na nowo ciuchy na egzamin, bo moja kocica uznała za stosowne zwymiotowanie prosto na mój garnitur
Częste jest też zapominanie ważnej rzeczy, nagła utrata kluczy...

Też miewacie poranki, gdy wszystko idzie źle?