[ewakuacja]

Witajcie. Mam skundlonego jamniczka. Ma okolo 11 miesiecy. Od malego byl bardzo ale to bardzo niegrzeczny. Wczesniej mialam kundelka i nie bylo z nim takich problemow. Doba byl maly to mogl szalec, ale teraz ma prawie rok i powinien miec juz nieco rozumu. Jego ulubiona zabawa jest wyszukiwanie bielizny - majtki, staniki, rajstopy skarppetki to numer jeden. Zabiera i czeka by go gonic. Pokazuje sie i ucieka Zabawne to jest, ale do czasu gdy nie pogryzie ulubionech majtek czy stanika :/ To pol biedy.. Najgorsze jest to, ze on na nas domownikow podnosi glos-doslownie. Przykladowo. Lezy moja mama i oglada tv on sie kladzie kolo niej i warczy. Ona do niego mowi by przestal a on jeszcze bardziej. I tak sie "kloca". Do tego dochodzi gryzienie , szarpanie za ubrania. Mnie sie slucha o dziwo, ale mamy wcale. Tzn ze mna bardzo rzadko sie zachowuje. Ale nie wiemy co zrobic by tak w ogole nie robi. Nie reagowanie na to nic nie daje, on dalej swoje. Zabawianie go czym innym na dluzsza mete jest meczace i tez nie zawsze skutkuje. Krzyczenie tylko poglebia problem bo on sie nic nie boi , wcale ! Choc powoli uczy sie przepraszac, ale za inne rzeczy Nieraz dostal klapsa i to tez nie skutkuje, zamykanie go w lazience tez nie.. Co ja mam zroboc z takim lobuzem ? Mi sie wydaje ze on lubi jak sie na niego krzyczy. Chwile udaje spokojnego i znowu biegnie z jakims zeszytem, majtkami, albo gryzie kogos..

Niebezpieczene jest tez to ze nie da do domu wejsc nikomu obcemu. Z drugiej strony to dobrze. Musi byc przekupowany czyms dobrym na dzien dobry, ale i to nie skutkuje. Kiedys tak sie rzucal na dziadka ze nie moglam go na rekach utrzymac to samo na kolezanke. W koncu jej pozwolil wejsc, ale po jakims czasie tak nagle z krzesla wstala to cale szczescie ze go zdazylam zlapac...

Smiejemy sie z mama, ze on ma dwie twarze. Bo nieraz jest jak diablel ale nieraz jest taki spokojny jak po prostu aniolek i to jego spojrzenie..