[chilanes]

Aeterna :brawo: dokładnei tak jest. Z każdym rokiem bardziej się chce płakać niż cieszyć, że jeszcze 1,5 miesiąca, miesiąc do upragnionych i wyczekiwanych przez wielu Świąt. Kurcze...... Przecież to aż mdłość bierze, jak razem ze zniczami na Święto Zmarłych leżą bożonarozdeniowe łańcuchy, nad głową pojawiają się girlandy, a z głośników dudni "Lulaj że Jezuniu". Kiedyś było inaczej. Teraz modlę się co bym nie musiała w moim ulubionym małym sklepiku przedzierać się już w listopadzie przez fuuuuuul ozdób choinkowych by kupić chleb.

Pamiętam Święta u mojej Babci. Mieszkała na wsi otoczonej z 3 stron lasem w małym przedwojennym domku. A ponieważ mamy liczną rodzinę (moja mama miała 8 rozdeństwa + mężowie/żony + dzieci) na Boże Narodzenie dom pękał w szwach. Pamiętam, że przyjeżdzało się do babci kilka dni wcześniej i My- Wnuki zasiadaliśmy za ogromniastym stołem zapełnionym wszystkimi możliwymi rzeczami z których można by COŚ zrobić i tworzyliśmy najpiękniejsze, bo własne ozdoby domu, stołu i na choinkę. Dzień przed Wigilią Ojcowie nasi szli "w poszukiwaniu najpiękniejszej choinki" i przynosili świerze, pachnące drzewko do domu (wycinaniem zajmowali się leśniczy), w Wigilijny poranek My-Wnukowie stroiliśmy drzewko, a nasze Mamy i Babcia wyczarowywały w kuchni przez te kilka dni najwspanialsze smakołyki. Ich smaku nigdzie później do dziś nie odnalazłam. Wieczorem po kolacji i przed pasterką zasiadamiśmy w największym pokoju i przy blasku choinki śpiewano kolendy lub Dziadkowie opowiadali historyjki z dzieciństwa.
To był taki nasz czas. Nasz! Rodzinny! Nic komercyjnego, bo każdy tak lub podobnie te cudowne Święta obchodził. A teraz? Teraz niektórzy już w styczniu kupują "PROMOCYJNIE" jakieś duperele, które w grudniu podarują najbliższym. Nie mamy czasu i sił na celebrowanie.... Wszystko kupowane, sztuczne. Nawet potrawy nie są takie jak dawniej.... Straszne! Nie pozwolę, by w przyszłości moje dzieci nie wiedziały, jak zrobić bałwana z waty, czy jak smakuje DOMOWY świąteczny makowiec.